ماده ۵۶۳ ديه اعضا
از بين بردن هر يك از اعضاي فرد و هر دو عضو از اعضاي زوج، ديه كامل و از بين بردن هريك از اعضاي زوج، نصف ديه كامل دارد. چه آن عضو از اعضاي داخلي بدن باشد، چه از اعضاي بيروني.
ماده ۵۶۴ ديه اعضا
- فلج كردن عضو داراي ديه معين، دو سوم ديه آن عضو.
- از بين بردن عضو فلج، يك سوم ديه همان عضو را دارد.
- در فلج كردن نسبي عضو كه درصدي از كارايي آن از بين ميرود، با توجه به كارايي از دست رفته، ارش تعيين ميگردد.
ماده ۵۶۵ ديه اعضا
از بين بردن قسمتي از عضو يا منفعت داراي ديه مقدر به همان نسبت ديه دارد به اين ترتيب كه از بين بردن نصف آن به ميزان نصف و از بين بردن يك سوم آن به ميزان يك سوم داراي ديه است مگر اينكه در قانون ترتيب ديگري مقرر شده باشد.
تبصره ۱- در مواردي كه نسبت از بين رفته قابل تشخيص نباشد، ارش تعيين ميشود.
تبصره ۲- هرگاه براثر حادثه، عضو در وضعيتي قرار گيرد كه به تشخيص كارشناس، فرد ناگزير از قطع آن باشد ديه قطع عضو ثابت ميشود.
ماده ۵۶۶ ديه اعضا
ديه اعضايي كه با پيوند و امثال آن در محل عضو از بين رفته، قرار گرفته است و مانند عضو اصلي داراي حيات ميشوند به ميزان ديه عضو اصلي است و اگر داراي حيات گردد ولي از جهت ديگري معيوب شود، ديه عضو معيوب را دارد.
از بين بردن اعضاي مصنوعي، تنها موجب ضمان مالي است.
ماده ۵۶۸ ديه اعضا
در شكستگي عضوي كه داراي ديه مقدر است، چنانچه پس از حادثه بهگونهاي اصلاح شود كه هيچ عيب و نقصي در آن باقي نماند، چهار بيست و پنجم ديه آن عضو ثابت است و چنانچه با عيب و نقص اصلاح شود يا براي آن عضو ديه مقدري نباشد، ارش ثابت است مگر در مواردي كه در اين قانون خلاف آن مقرر شده باشد.
ماده ۵۶۹ ديه اعضا
ديه شكستن، ترك برداشتن و خرد شدن استخوان هر عضو داراي ديه مقدر به شرح زير است:
الف) ديه شكستن استخوان هر عضو يك پنجم ديه آن عضو و اگر بدون عيب درمان شود چهارپنجم ديه شكستن آن است.
ب) ديه خرد شدن استخوان هر عضو يك سوم ديه آن عضو و اگر بدون عيب درمان شود چهارپنجم ديه خرد شدن آن استخوان است.
پ) ديه ترك برداشتن استخوان هر عضو چهار پنجم ديه شكستن آن عضو است.
ت) ديه جراحتي كه به استخوان نفوذ كند بدون آنكه موجب شكستگي آن گردد و نيز ديه موضحه آن، يك چهارم ديه شكستگي آن عضو است.
ماده ۵۷۰ ديه اعضا
هرگاه يك استخوان از چند نقطه جداي از هم بشكند يا خرد شود يا ترك بخورد، درصورتي كه حادثه متعدد محسوب گردد، هريك ديه جداگانه دارد هرچند با يك ضربه به وجود آيد و مجموع ديه آنها از ديه عضو هم بيشتر باشد.
ماده ۵۷۱ ديه اعضا
دررفتگي استخوان از مفصل، درصورتي كه موجب شَلَل يا از كارافتادگي كامل عضو نگردد، موجب ارش و در غير اين صورت موجب دو سوم ديه همان عضو و درصورت درمان بدون عيب موجب چهارپنجم از دوسوم ديه آن عضو ميباشد.
ماده ۵۷۲ ديه اعضا
هرگاه در اثر حادثه تكه كوچكي از استخوان از آن جدا شود، ديه شكستگي ثابت است.
ماده ۵۷۳ ديه اعضا
هرگاه صدمه بر استخوان، موجب نقص عضو يا صدمه ديگري گردد، هر يك ديه جداگانهاي دارد.
ماده ۵۷۴ ديه اعضا
هرگاه بر اثر يك يا چند ضربه، علاوه بر دررفتگي مفصل، استخوان نيز بشكند يا ترك بخورد، دو جنايت محسوب ميشود و هريك ديه يا ارش جداگانه دارد. اگر بر اثر ضربهاي، هم استخوان بشكند و هم جراحت ايجاد شود نيز اين حكم جاري است.
https://t.me/Namehnegari2017/17
ماده ۵۶۳ ديه اعضا
از بين بردن هر يك از اعضاي فرد و هر دو عضو از اعضاي زوج، ديه كامل و از بين بردن هريك از اعضاي زوج، نصف ديه كامل دارد. چه آن عضو از اعضاي داخلي بدن باشد، چه از اعضاي بيروني.
ماده ۵۶۴ ديه اعضا
- فلج كردن عضو داراي ديه معين، دو سوم ديه آن عضو.
- از بين بردن عضو فلج، يك سوم ديه همان عضو را دارد.
- در فلج كردن نسبي عضو كه درصدي از كارايي آن از بين ميرود، با توجه به كارايي از دست رفته، ارش تعيين ميگردد.
ماده ۵۶۵ ديه اعضا
از بين بردن قسمتي از عضو يا منفعت داراي ديه مقدر به همان نسبت ديه دارد به اين ترتيب كه از بين بردن نصف آن به ميزان نصف و از بين بردن يك سوم آن به ميزان يك سوم داراي ديه است مگر اينكه در قانون ترتيب ديگري مقرر شده باشد.
تبصره ۱- در مواردي كه نسبت از بين رفته قابل تشخيص نباشد، ارش تعيين ميشود.
تبصره ۲- هرگاه براثر حادثه، عضو در وضعيتي قرار گيرد كه به تشخيص كارشناس، فرد ناگزير از قطع آن باشد ديه قطع عضو ثابت ميشود.
ماده ۵۶۶ ديه اعضا
ديه اعضايي كه با پيوند و امثال آن در محل عضو از بين رفته، قرار گرفته است و مانند عضو اصلي داراي حيات ميشوند به ميزان ديه عضو اصلي است و اگر داراي حيات گردد ولي از جهت ديگري معيوب شود، ديه عضو معيوب را دارد.
از بين بردن اعضاي مصنوعي، تنها موجب ضمان مالي است.
ماده ۵۶۸ ديه اعضا
در شكستگي عضوي كه داراي ديه مقدر است، چنانچه پس از حادثه بهگونهاي اصلاح شود كه هيچ عيب و نقصي در آن باقي نماند، چهار بيست و پنجم ديه آن عضو ثابت است و چنانچه با عيب و نقص اصلاح شود يا براي آن عضو ديه مقدري نباشد، ارش ثابت است مگر در مواردي كه در اين قانون خلاف آن مقرر شده باشد.
ماده ۵۶۹ ديه اعضا
ديه شكستن، ترك برداشتن و خرد شدن استخوان هر عضو داراي ديه مقدر به شرح زير است:
الف) ديه شكستن استخوان هر عضو يك پنجم ديه آن عضو و اگر بدون عيب درمان شود چهارپنجم ديه شكستن آن است.
ب) ديه خرد شدن استخوان هر عضو يك سوم ديه آن عضو و اگر بدون عيب درمان شود چهارپنجم ديه خرد شدن آن استخوان است.
پ) ديه ترك برداشتن استخوان هر عضو چهار پنجم ديه شكستن آن عضو است.
ت) ديه جراحتي كه به استخوان نفوذ كند بدون آنكه موجب شكستگي آن گردد و نيز ديه موضحه آن، يك چهارم ديه شكستگي آن عضو است.
ماده ۵۷۰ ديه اعضا
هرگاه يك استخوان از چند نقطه جداي از هم بشكند يا خرد شود يا ترك بخورد، درصورتي كه حادثه متعدد محسوب گردد، هريك ديه جداگانه دارد هرچند با يك ضربه به وجود آيد و مجموع ديه آنها از ديه عضو هم بيشتر باشد.
ماده ۵۷۱ ديه اعضا
دررفتگي استخوان از مفصل، درصورتي كه موجب شَلَل يا از كارافتادگي كامل عضو نگردد، موجب ارش و در غير اين صورت موجب دو سوم ديه همان عضو و درصورت درمان بدون عيب موجب چهارپنجم از دوسوم ديه آن عضو ميباشد.
ماده ۵۷۲ ديه اعضا
هرگاه در اثر حادثه تكه كوچكي از استخوان از آن جدا شود، ديه شكستگي ثابت است.
ماده ۵۷۳ ديه اعضا
هرگاه صدمه بر استخوان، موجب نقص عضو يا صدمه ديگري گردد، هر يك ديه جداگانهاي دارد.
ماده ۵۷۴ ديه اعضا
هرگاه بر اثر يك يا چند ضربه، علاوه بر دررفتگي مفصل، استخوان نيز بشكند يا ترك بخورد، دو جنايت محسوب ميشود و هريك ديه يا ارش جداگانه دارد. اگر بر اثر ضربهاي، هم استخوان بشكند و هم جراحت ايجاد شود نيز اين حكم جاري است.
https://t.me/Namehnegari2017/17