نحوه ملاقات طفل
اما نكته ديگري كه جاي بررسي دارد اين است كه در صورتي كه حضانت طفل به يكي از والدين سپرده شده باشد، ديگري كه بعد از جدايي حق حضانت ندارد چگونه مي‌تواند فرزند خود را ملاقات كند؟ در اين خصوص ماده 1174 قانون مدني قابل ملاحظه است كه مي‌گويد: «هر كدام از والدين كه طفل تحت حضانت او نيست، حق ملاقات طفل خود را دارد.
تعيين زمان و مكان ملاقات و سير جزييات مربوط به آن در صورت اختلاف بين والدين با محكمه است» با توجه به اين ماده هر يك از والدين اين حق را دارند كه در فواصل معين با كودك خود ملاقات كنند و حتي فساد اخلاقي مادر يا پدر هم باعث نمي‌شود از ملاقات وي با فرزندش جلوگيري شود.
در صورتي كه ميان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل مي‌شود. بنابراين اگرچه در مورد انصراف از حضانت امكان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگي ملاقات مي‌توان توافق كرد.
اما در صورت توافق نكردن، دادگاه در حكم خود مدت ملاقات و نحوه آن را براي كسي كه حق حضانت ندارد، معين مي‌كند. به طور معمول دادگاه‌ها يك يا دو روز از آخر هفته را به اين امر اختصاص مي‌دهند و گفته مي‌شود ملاقات بيش از اين با شخصي كه حضانت را به عهده ندارد، موجب اختلال در حضانت و دوگانگي در تربيت كودك مي‌شود.
بايد توجه داشت كه محروم كردن از ملاقات فرزند امكان ندارد چون سلب كلي حق ملاقات از پدر يا مادري كه حضانت به عهده او نيست، برخلاف صراحت ماده قانون مدني است و دادگاه نمي‌تواند حكم به آن بدهد. با وجود اين اگر ملاقات با پدر يا مادري كه حضانت به عهده او نيست واقعاً براي مصالح كودك مضر باشد، دادگاه مي‌تواند مواعد ملاقات را طولاني‌تر كند و مثلا به جاي هفته‌اي يك‌بار، ماهي يك بار يا هر شش ماه يك‌بار تعيين كند يا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.
در برخي موارد پيش آمده است كه ملاقات يكي از والدين بر كودكان اثر زيانبار غيرقابل جبراني داشته است يا حتي در اين ملاقات‌ها بيم خوف جاني فرزند وجود داشته است؛ در اين موارد براي جلوگيري از صدمه به فرزند، مي‌توان با حكم دادگاه مانع از ديدار يكي از والدين كه دچار چنين مشكلي هستند، شد.
https://t.me/Namehnegari2017/17
نحوه ملاقات طفل
اما نكته ديگري كه جاي بررسي دارد اين است كه در صورتي كه حضانت طفل به يكي از والدين سپرده شده باشد، ديگري كه بعد از جدايي حق حضانت ندارد چگونه مي‌تواند فرزند خود را ملاقات كند؟ در اين خصوص ماده 1174 قانون مدني قابل ملاحظه است كه مي‌گويد: «هر كدام از والدين كه طفل تحت حضانت او نيست، حق ملاقات طفل خود را دارد.
تعيين زمان و مكان ملاقات و سير جزييات مربوط به آن در صورت اختلاف بين والدين با محكمه است» با توجه به اين ماده هر يك از والدين اين حق را دارند كه در فواصل معين با كودك خود ملاقات كنند و حتي فساد اخلاقي مادر يا پدر هم باعث نمي‌شود از ملاقات وي با فرزندش جلوگيري شود.
در صورتي كه ميان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل مي‌شود. بنابراين اگرچه در مورد انصراف از حضانت امكان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگي ملاقات مي‌توان توافق كرد.
اما در صورت توافق نكردن، دادگاه در حكم خود مدت ملاقات و نحوه آن را براي كسي كه حق حضانت ندارد، معين مي‌كند. به طور معمول دادگاه‌ها يك يا دو روز از آخر هفته را به اين امر اختصاص مي‌دهند و گفته مي‌شود ملاقات بيش از اين با شخصي كه حضانت را به عهده ندارد، موجب اختلال در حضانت و دوگانگي در تربيت كودك مي‌شود.
بايد توجه داشت كه محروم كردن از ملاقات فرزند امكان ندارد چون سلب كلي حق ملاقات از پدر يا مادري كه حضانت به عهده او نيست، برخلاف صراحت ماده قانون مدني است و دادگاه نمي‌تواند حكم به آن بدهد. با وجود اين اگر ملاقات با پدر يا مادري كه حضانت به عهده او نيست واقعاً براي مصالح كودك مضر باشد، دادگاه مي‌تواند مواعد ملاقات را طولاني‌تر كند و مثلا به جاي هفته‌اي يك‌بار، ماهي يك بار يا هر شش ماه يك‌بار تعيين كند يا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.
در برخي موارد پيش آمده است كه ملاقات يكي از والدين بر كودكان اثر زيانبار غيرقابل جبراني داشته است يا حتي در اين ملاقات‌ها بيم خوف جاني فرزند وجود داشته است؛ در اين موارد براي جلوگيري از صدمه به فرزند، مي‌توان با حكم دادگاه مانع از ديدار يكي از والدين كه دچار چنين مشكلي هستند، شد.
https://t.me/Namehnegari2017/17
نحوه صحيح خريد و فروش املاك