نامه نگاري

فريب در ازدواج( تدليس) چيست؟

دادخواست فريب در ازدواج بايد به دادگاه خانواده هر شهرستان ارائه شود , مهلت طرح شكايت فريب در ازدواج؛ از زمان اطلاع متقاضي، مبني بر تدليس در ازدواج، معمولا فوري است. در عرف فوريت كوتاهترين زمان ممكن در طرح شكايت فريب در ازدواج ويا درخواست فسخ نكاح به دليل تدليس در ازدواج مي‌باشد.

در مورد فسخ نكاح به دو نحو مي‌توان طرح دعوا كرد:

الف. ابتدا به محض اطّلاع از موجبات فسخ عقد را خود ذي حق فسخ نمايد و به موجب اظهارنامه مراتب اعمال اراده خود را به طرف مقابل اطلاع دهد. سپس با تقديم دادخواست به دادگاه صدور حكم بر تأييد فسخ را طلب كند. در اين حالت از تاريخ اعمال اراده ذينفع عقد فسخ شده محسوب مي‌شود و حكم دادگاه تنها كاشف از اين است كه اعمال حق فسخ در تاريخ مذكور به درستي انجام شده است. توجه به اين نكته ضروري است كه رويه قضايي دادخواست به خواسته فسخ را پذيرفته و حكم به فسخ صادر مي‌كنند.

ب. بدون فسخ عقد با تقديم دادخواست به دادگاه با برشماري موجب فسخ نكاح، صدور حكم بر فسخ عقد را طلب كند. در اين صورت زماني عقد فسخ مي‌شود كه رأي دادگاه بر فسخ صادر شود و قطعي گردد تا اين زمان عقد معتبر و تأثير گذار بوده و حقوق و تكاليف زوجين نسبت به هم پابرجا است.

ضمن دادخواست به تأييد فسخ، مي‌توان صدور حكم بر اموري، چون استرداد جهيزيه، مطالبه مهريه در صورت وقوع نزديكي، مطالبه نفقه ايام گذشته، ثبت در سند نكاحيه واسناد سجلي و ... را مطالبه كرد تا گرفتار روند دادرسي طولاني ديگري نشد

طبق ماده ۶۴۷ كتاب تعزيرات قانون مجازات اسلامي، اگر زوجين قبل از نكاح طرف خود را نسبت به امور واهي فريب دهد و عقد بر مبناي اين امور كه در ماده به طور تمثيل بيان شده واقع شود، مرتكب به حبس تعزيري از ۶ ماه تا ۲ سال محكوم مي‌گردد. فريب مي‌تواند توسط خودِ زوج يا زوجه و يا از طرف شخص ثالثي با هماهنگي زوج يا زوجه واقع شود. اگر شخص ثالث بدون اطلاع زوج يا زوجه، طرف مقابل را نسبت به زوج يا زوجه دچار فريب كند، حق فسخ ايجاد نمي‌شود.

https://t.me/Namehnegari2017/17

فريب در ازدواج( تدليس) چيست؟

دادخواست فريب در ازدواج بايد به دادگاه خانواده هر شهرستان ارائه شود , مهلت طرح شكايت فريب در ازدواج؛ از زمان اطلاع متقاضي، مبني بر تدليس در ازدواج، معمولا فوري است. در عرف فوريت كوتاهترين زمان ممكن در طرح شكايت فريب در ازدواج ويا درخواست فسخ نكاح به دليل تدليس در ازدواج مي‌باشد.

در مورد فسخ نكاح به دو نحو مي‌توان طرح دعوا كرد:

الف. ابتدا به محض اطّلاع از موجبات فسخ عقد را خود ذي حق فسخ نمايد و به موجب اظهارنامه مراتب اعمال اراده خود را به طرف مقابل اطلاع دهد. سپس با تقديم دادخواست به دادگاه صدور حكم بر تأييد فسخ را طلب كند. در اين حالت از تاريخ اعمال اراده ذينفع عقد فسخ شده محسوب مي‌شود و حكم دادگاه تنها كاشف از اين است كه اعمال حق فسخ در تاريخ مذكور به درستي انجام شده است. توجه به اين نكته ضروري است كه رويه قضايي دادخواست به خواسته فسخ را پذيرفته و حكم به فسخ صادر مي‌كنند.

ب. بدون فسخ عقد با تقديم دادخواست به دادگاه با برشماري موجب فسخ نكاح، صدور حكم بر فسخ عقد را طلب كند. در اين صورت زماني عقد فسخ مي‌شود كه رأي دادگاه بر فسخ صادر شود و قطعي گردد تا اين زمان عقد معتبر و تأثير گذار بوده و حقوق و تكاليف زوجين نسبت به هم پابرجا است.

ضمن دادخواست به تأييد فسخ، مي‌توان صدور حكم بر اموري، چون استرداد جهيزيه، مطالبه مهريه در صورت وقوع نزديكي، مطالبه نفقه ايام گذشته، ثبت در سند نكاحيه واسناد سجلي و ... را مطالبه كرد تا گرفتار روند دادرسي طولاني ديگري نشد

طبق ماده ۶۴۷ كتاب تعزيرات قانون مجازات اسلامي، اگر زوجين قبل از نكاح طرف خود را نسبت به امور واهي فريب دهد و عقد بر مبناي اين امور كه در ماده به طور تمثيل بيان شده واقع شود، مرتكب به حبس تعزيري از ۶ ماه تا ۲ سال محكوم مي‌گردد. فريب مي‌تواند توسط خودِ زوج يا زوجه و يا از طرف شخص ثالثي با هماهنگي زوج يا زوجه واقع شود. اگر شخص ثالث بدون اطلاع زوج يا زوجه، طرف مقابل را نسبت به زوج يا زوجه دچار فريب كند، حق فسخ ايجاد نمي‌شود.

https://t.me/Namehnegari2017/17